Aarlanderveen

Portaal Nederlandse Overheidsheraldiek

Portaal Nederlandse heraldiek	Onderdeel van: Heraldry of the World
Nederlandse heraldiek: Provinciewapens Gemeentewapens Waterschapswapens Dorpswapens Heerlijkheidswapens Religieuze wapens Militaire heraldiek Overige Nederlandse wapens Familie- en persoonswapens Overzeese heraldiek: (Engelstalig) Nederlandse Antillen Aruba Curaçao Sint Maarten Indonesia (waaronder Nederlandsch Indië) Sri Lanka (waaronder Nederlands Ceylon) Nieuw Walcheren Overzicht van heraldische organisaties Totaal aantal pagina's: 19.248 Waarvan afbeeldingen: 16.667	Nederlandse heraldische verzamelobjecten (selectie) Heraldische postzegels Stadspost Ansichtkaarten Koffie Hag albums Turmac albums Oldenkott albums Overige zegels en kaarten Sigarenbandjes Suikerzakjes Lucifersmerken Collecties en Archieven De Geldere (Gemeentewapens) Meijerink (Gemeentewapens) Collectie 1 (Diverse wapens) Houtsnijwerk (Gemeentewapens) Heraldisch Compendium Archief W.A. van Ham Archief Druif Nederlandse heraldische literatuur

AARLANDERVEEN

Provincie : Zuid Holland
Opheffing : 1918 Alphen aan den Rijn
Toevoegingen : -

I : 28 september 1819
" Zijnde van keel beladen met 2 zwaarden en sautoir, waarop in het midden een doodshoofd, alles van zilver, en een gebonden jachthoorn van hetzelfde en pointe."

Oorsprong/verklaring

Aarlanderveen wordt voor het eerst vermeld op het verlovingscontract van Floris IV van Holland met Machteld van Brabant (1214). De heerlijkheid komt dan achtereenvolgens in bezit van een aantal families, oa Van Oudshoorn en Van IJsselstein. In 1584 (anon, 1975) of 1593 (Van der Aa) komt de heerlijkheid tenslotte in bezit van veldmaarschalk Ernst van Mansveld of Von Mandelsloh. Het helmteken van zijn geslacht was een hoorn zonder snoeren, waarboven een zilveren doodshoofd met 2 gekruiste zwaarden. Dit helmteken is verworden tot heerlijkheids- en later gemeentewapen.

Het wapen van de familie Von Mandelsloh

In de loop der tijden zijn van de afbeelding nogal wat varianten bekend, met of zonder onderkaak, de positie van de zwaarden verschillend en dergelijke. Zowel in de Nederlandsche Stads- en dorpsbeschrijver, als bij de uiteindelijke verlening, heeft de schedel wel een onderkaak.