Kesteren

Portaal Nederlandse Overheidsheraldiek

Portaal Nederlandse heraldiek	Onderdeel van: Heraldry of the World
Nederlandse heraldiek: Provinciewapens Gemeentewapens Waterschapswapens Dorpswapens Heerlijkheidswapens Religieuze wapens Militaire heraldiek Overige Nederlandse wapens Familie- en persoonswapens Overzeese heraldiek: (Engelstalig) Nederlandse Antillen Aruba Curaçao Sint Maarten Indonesia (waaronder Nederlandsch Indië) Sri Lanka (waaronder Nederlands Ceylon) Nieuw Walcheren Overzicht van heraldische organisaties Totaal aantal pagina's: 19.249 Waarvan afbeeldingen: 16.668	Nederlandse heraldische verzamelobjecten (selectie) Heraldische postzegels Stadspost Ansichtkaarten Koffie Hag albums Turmac albums Oldenkott albums Overige zegels en kaarten Sigarenbandjes Suikerzakjes Lucifersmerken Collecties en Archieven De Geldere (Gemeentewapens) Meijerink (Gemeentewapens) Collectie 1 (Diverse wapens) Houtsnijwerk (Gemeentewapens) Heraldisch Compendium Archief W.A. van Ham Archief Druif Nederlandse heraldische literatuur

KESTEREN

Provincie : Gelderland
Opheffing : 2002 Neder Betuwe
Toevoegingen : 1818 Opheusden; 1822 Lede en Oudewaard

I : 31 januari 1959
"Gevierendeeld : I in azuur een dubbelnap van goud, II in sinopel een zwaan van zilver, gebekt van keel, zwemmend op donkergeschaduwd water van de eerste kleur, III in goud een aanziende wolfskop van keel, IV in azuur een dubbelstaartige gekroonde leeuw van goud, getongd en geklauwd van keel. Het schild gedekt met een gouden kroon van 3 bladeren en 2 paarlen."

Oorsprong/verklaring

Kesteren kent bewoning sinds de steentijd, maar wordt pas voor het eerst vermeld op de Peutinger kaart als Carvone. Kesteren vormde een onderdeel van het Ambt Nederbetuwe, samen met Opheusden het panderambt Kesteren. In Kesteren bevond zich een van de zetels van het bestuur en de rechtspraak der ambtsjonkers van de Nederbetuwe. Kesteren hoorde in de Franse tijd tot Lienden, maar werd in het begin der 19e eeuw zelfstandig. Opheusden was korte tijd zelfstandig, daarna bij Dodewaard gevoegd en in 1818 met Kesteren samengevoegd. In 1818 werd de heerlijkheid Wolfswaard gesplitst en bij Kesteren en Wageningen gevoegd. In 1822 werd Lede en Oudewaard toegevoegd.

Het wapen is een combinatie van het symbool van de Schenkhof (I), het wapen van de heerlijkheid Lede en Oudewaard (II), het wapen van de hoge heerlijkheid Wolfswaard (III) en het wapen van Gelre.

De Schenkhof was een gebied gelegen in de gemeente, en was een van de hofambten (schenkambt) waarover de hertog van Gelre beschikte.

In 1954 bij het ontwerp van het wapen werd voorgesteld om dit embleem of in de Gelderse kleuren uit te voeren, of de dubbelnap in zilver uit te voeren, aangezien deze van zilver gemaakt was. De heerlijkheid Lede was een Gelders leen, de hoge heerlijkheid Oudewaerd was een leen van de St. Paulus abdij te Utrecht. Waar het wapen met de zwaan vandaan komt is niet bekend.

De heerlijkheid Wolfswaard lag aan beide zijden van de Rijn, het gedeelte op de noordelijke oever kwam onder Wageningen, het gedeelte op de zuidelijke oever aan Kesteren. De heerlijkheid was een Stichts leen en behoorde eeuwenlang aan het geslacht Pieck (brief van de rijksarchivaris te Gelderland aan de gemeente Kesteren, dd 24-02-1954). Het wapen is een duidelijk sprekend wapen.

Het wapen van Gelre geeft weer dat het dorp een belangrijke rol speelde bij de rechtsspraak van de Nederbetuwe en de rechten die de hertog van Gelre had op de Schenkhof.