Montfoort
Portaal Nederlandse Overheidsheraldiek
Portaal Nederlandse heraldiek  |
Onderdeel van:  |
|
Nederlandse heraldiek:
Overzeese heraldiek:
|
Nederlandse heraldische verzamelobjecten
|
MONTFOORT
Provincie : Utrecht
Opheffing : -
Toevoegingen : 1989 Driebruggen (ged, 1964 Barwoutswaarder (ged), Lange Ruige Weide (ged), Papekop (ged), Hekendorp (ged), Waarder (ged)), Linschoten (ged), (1857 Achthoven, Wulverhorst), Snelrewaard (ged), Willeskop (ged)
I : 10 juni 1818
"Van zilver beladen met een roode burg en verzeld ter wederzijde door een zwart molenijzer, het schild gedekt door een goude kroon en ter wederzijde vastgehouden door een klimmende leeuw in natuurlijke kleur."
NB : de kroon heeft 3 bladeren en 2 parels.
Oorsprong/verklaring
Het wapen, althans de burcht is sprekend. De molenijzers komen uit het wapen van de familie de Rover, die waarschijnlijk uit Brabant afkomstig was. Montfoort werd tussen 1156 en 1178 gesticht door de bisschop van Utrecht, die een leenman benoemde die de naam burggraaf van Montfoort aannam. Dit geslacht stierf na ongeveer een eeuw uit, waaarna de stad in handen kwam van de familie de Rover, die 11 burggraven leverde. Vervolgens kwam de stad in handen van de familie de Merode en tenslotte in 1648 aan de Staten van Utrecht.
Toen Montfoort in 1329 stadsrechten verkreeg ging het bestuur van de nieuwe stad in bepaalde zaken zelfstandig handelen. Daarbij behoorde ook het bekrachtigen van afspraken die het stadsbestuur maakte. Men heeft daarom waarschijnlijk reeds spoedig na de verwerving van stadsrechten een eigen zegelstempel laten vervaardigen. De oudste bewaard gebleven afdrukken ervan dateren uit het jaar 1353. In dat jaar geraakte burggraaf Zweder in conflict met de bisschop van Utrecht, wat de burggraaf verloor en via een oorkonde rechten moest afstaan aan de bisschop. De burggraaf bezegelde deze oorkonde en op zijn verzoek werd de overeenkomst mede bekrachtigd met den ghemenen seghel der scepene ende der kerspellude van Montforde. In een afzonderlijke oorkonde erkenden schout, schepenen en gemene buren van Montfoerde ende andere gemene buren wonende in het kerspel Montfoort de bisschop als hun landsheer. Deze oorkonde werd bekrachtigd met den seghel van Montforde vorghenoemt, terwijl de burggraaf meezegelde.
Het zegel heeft een middellijn van 3 cm. en vertoont een poort met aan weerszijden ervan een molenijzer. Het randschrift luidt: S. der poerten van Montfoorde. Het oudste stempel is tenminste vier eeuwen lang in gebruik gebleven. Dit zegel heeft dus model gestaan voor het wapen.
Twee latere zegels (één bekend van 1759-1799, de ander van 1800 en 1802) vertonen dezelfde compositie, maar nu in een schild, het stadswapen dus. Wel was de (brede) poort nu vervangen door een (smallere) (wacht)toren of burcht.
Buiten de zegels is het wapen pas bekend uit het begin van de 17e eeuw, maar was waarschijnlijk al langer als zodanig in gebruik. In 1760 wordt het wapen beschreven met twee schildhoudende leeuwen en een burcht. Deze beschrijving is begin 19e eeuw aan de Hoge Raad van Adel voorgelegd, die het daarop heeft verleend.
 Het wapen op een Utrechtse munt uit 1584 met Rhenen, Wijk bij Duurstede en Amersfoort |
 Het wapen in het Wapen- en Vlaggenboek van Gerrit Hesman uit 1708 |
 Het wapen in de Oldenkott albums +/- 1910 |
 Het wapen in de Koffie Hag albums +/- 1930 |
 Briefhoofd, +/- 1985 |
 Poststempel 1985 (met Willeskop) |
Contact and Support
Partners:
Your logo here ?
Contact us
© since 1995, Heraldry of the World, Ralf Hartemink 
Index of the site
Literatuur : Plomp, 1979